+A შრიფტის გადიდება | -A შრიფტის დაპატარავება

დღეს ცამეტია ზაფხულის თვეში,
თარსად მონათლეს რატომღაც რიცხვი.
დავფიქრდი,იქნებ დღევანდელ დღეში
ცრურწმენის მარცვლებს ტყუილად ვისვრი.
დილა დაიწყო,მიჯაჭვულ საწოლს
აწყვეტილივით მოვტაცე თავი,
შემომეფეთე ეკლებზე ნაწოლს
და გამიმზადე ფიცრული ნავი.
მეხდაცემული ნაბიჯებს ვერ ვცნობ,
სიცხე ორმოცზე გადამეტია,
კალენდარს ვახევ ფურცელს და მეცნო-
დღეს თარსი დღეა,დღეს ცამეტია...
მოვარდნილ ტალღებს ვმასპინძლობ,უკვე
შუადღის სიო ზარმაცობს ნავში,
შავი ზღვის ნაპირს რომ გადავუყვე,
შენი პერანგით იალქანს გავშლი.
თან მემღერება,მუზები მიტევს,
რითმები ჩემში ვერ დამეტია,
ეშმაკი ყველა ჩემს ნაბიჯს იწერს,
დღეს თარსი დღეა,დღეს ცამეტია...
საღმოს ჩადის მზე ჩემთან ერთად,
თუ მე ჩავდივარ ჰორიზონტს მიღმა?..
და დავფათურებ შენს სულში კენტად,
შენს გულში,არსში,ასე რომ მიყვარს.
დღეს ცამეტია აგვისტოს,ცხელა,
თარსად მონათლეს რატომღაც რიცხვი,
სხეული საწოლს გადაესვენა,
დღეს უშენობის სამოსელს ვიცვლი.

---

---

---